الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ. صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين، رضوان الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون. قال الله تعالى فى كتابه الكريم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
صدق الله العظيم
U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
Hvala Allahu dželle ša'nuhu. Njemu se zahvaljujemo, od Njega pomoć i oprost tražimo. Njemu se utječemo od mahana i ružnih djela svojih. Onoga koga Allah na pravi put uputi, niko ga u zabludu ne može odvesti, a onoga koga On u zabludi ostavi niko ga na pravi put ne može izvesti.
Poštovani džemaate, danas je 19. rebiu-l-ahir 1434. hidžretske, ili 01. mart 2013. godine. U utorak 5. marta biće zadnje, treće džemre i to u zemlju. Džemreta su prvi znakovi proljeća i najavljivači svakojakog buđenja.
Danas ćemo slušati mudrosti iz 53. sure En-Nedžm/Zvijezda. Draga moja braćo i poštovane sestre, često puta slušamo i da smo samo ljudi, i da smo spoj razgradljivog materiajala (zemlje) i duha. Tijelo vuče dunjaluku a duh stremi Vječnome. U svom dunjalučkom životu volimo govoriti o mnogočemu čak i istinom se hvalimo. Često se i kunemo da istinu govorimo. Ako ponestane argumenata ulažemo i ono što nam je drago i sveto da dokažemo da nam je laž tuđa. Uzvišeni i Sveznajući Allah pak iznosi nam da postoje osobe koje istinu izbjegavaju, pa veli:أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ "Reci ti Meni o onome koji istinu izbjegava /33/, وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ i malo udjeljuje , i posve prestane udjeljivati /34/. أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ Zar on ima znanje gajba; pa vidi /35/. أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ Zar on nije obaviješten o onom što se nalazi u listovima Musaovim /36/ وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ i Ibrahimovim - koji je obaveze potpuno ispunjavao /37/ أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ da ni jedan griješnik tuđe grijehe neće nositi /38/, وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ i da je čovjekovo samo ono što sam uradi /39/, وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ i da će se trud njegov sigurno iskazati /40/, ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ i da će prema njemu u potpunosti nagrađen ili kažnjen biti."/41/
Iz ovih svetih Božijih riječi možemo shvatiti da Uzvišeni ruži i kudi svakog asiju i Bogu nepokornog. Zašto nepokornog? Zato što zekat ne udjeljuje, zato što ne klanja, zato što laže, zato što istinu izbjegava. Čovjek počne istinu izbjegavati onda kad mu ruka otvrdne pa počne vrdati i malo udjeljivati sve dok posve ne prestane udjeljivati." Ibn-Abbas kaže: "Malo bude pokoran (Allahu) a zatim to porekne." Tako isto smatraju Mudžahid i još drugi. A riječi Uzvišenog: "Zar on ima znanja gajba, pa vidi?", znači da onaj što je postao tvrdica i škrtac i prekinuo udjeljivati i činiti dobročinstvo to počeo iz straha od neimaštine, misleći da zna tajne i misli, te da će nestati ono što mu je u rukama? Čak i kad se ustegne od dobročinstva - zar on to može tačno vidjeti? Ali, nije to zbog toga. Insan se boji da će dijeljenjem načeti ušeđevinu, osiromašiti djecu i smanjiti bogastvo. On prekida udjeljivati i činiti dobročinstva zbog toga što je škrtac, tvrdica i strašljivac. Tako se kaže u hadisu: "Dijeli, Bilale, i ne boj se da će ti Allah umanjiti!"
Na jednom mjestu Uzvišeni kaže: وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ "...Što god vi udijelite, On će to nadoknaditi, On najbolje opskrbljuje ." (34:39) Iz rečenog preslikavajući na ovo vrijeme, znači da se ne smijemo zatvarati u zidove svojih kuća i stanova, pa se bojati gostiju, izbjegavati džamije zbog sergije.
Znajmo da nas davanje i dijeljenje neće osiromašiti. Znajmo da Uzvišeni opominje: "Zar on nije obaviješten o onome što se nalazi u listovima Musaovim i Ibrahimovim: '...koji je obaveze ispunjavao.'" Znači, izvršavao je sve naredbe, klonio se svih zabrana; objavu je dostavio u potpunosti i zaslužio da bude vođa ljudima kojeg će slijediti u svemu - u govoru, ponašanju i radu.
Kaže Uzvišeni Allah: ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ "Poslije smo te bi objavili: 'Slijedi vjeru Ibrahimovu , vjeru pravu , on nije Allahu druge smatrao ravnim.'" Budimo sigurni sestre i braćo da će sve biti i proći. Sve se mijenja i nestaje. Neće ostati nepromijenjeno stanje u našem rodnom mjestu, u ulici i sokaku, a ma koliko nas boljelo ni u našoj kući. Sve se vremenom mijenja, nestaje i prolazi. Uzvišeni određuje i pojašnjava što je bilo u spisima koje su objavljeni Ibrahimu i Musau, pa kaže: "Da nijedan griješnik tuđe grijehe neće nositi." To znači da svaka osoba koja je sebi nanijela nesreću prihvatajući kufr, ili neku drugu vrstu grijeha - niko joj drugi to neće nositi. Tako na jednom mjestu kaže Uzvišeni: وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَىٰ حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ "...ako grijehovima pretovareni pozove da mu se ponesu, niko mu ih neće ponijeti, pa ni rođak." (35:18) A Uzvišeni kaže: "I da je čovjekovo samo ono što sam uradi i da će se trud njegov sigurno iskazati." To što mu niko neće pomoći nositi teret, isto tako neće dobiti niti išta nagrade - osim onoga što je sam sebi zaradio. Što se tiče dove i sadake, to je već nešto do čega se stiglo s jasno propisanim tekstom o tome.
Tako se navodi hadis koji bilježi u svome Sahihu Muslim od Ebu-Hurejrea, koji kaže da je Allahov Poslanik, s.a.v.s., rekao: /282/ "Kada čovjek umre, prestanu i sva njegova djela, osim troje: od dobrog djeteta koje mu dovu čini, trajne sadake i nauke kojom se drugi koriste." Ustvari, možemo reći da sve troje ovo spada u njegov trud, njegovo zalaganje i djelo. Tako u drugom hadisu stoji: /283/ "Najbolje što čovjek može pojesti, jeste ono što je on lično zaradio, a njegovo dijete je rezultat svega toga." Što se tiče trajne sadake, to je vakuf i tome slično, što je, takođe, trag njegova truda i zalaganja. To možemo vidjeti iz velikih vakufskih zadužbina koje su do naših dana očuvane. To su prije svega džamije, medrese, mostovi, imareti i drugo, u šta su hair sahibije ulagali svoj novac, vrijeme i život. I danas imamo velikih hair sahibija koji ulažu svoj novac, svoju imansku ljubav u nove vakufe poput džamije i islamskog kulturnog centra u Ljubljani. Njih grade oni koji vjeruju u Allaha i u Sudnji dan.
Dova Svemogući Allahu, podari svakom džematu džometa i vakifa, muslimana i muslimanki pruženih ruku, koji će razumjeti važnost vjerskog odgoja, mekteba i vjeronaučnog odgoja naše djece i omladine, materijalnog pomaganja vjeronauke i koji su svjesni trenutka u kojem se nalazi naš ummet.
Milostivi Allahu, podari nam poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne daj nam da zaboravljamo svoju islamsku zajednicu. Amin!
ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم
Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari
Nijaz SALKIĆ
Ni komentarjev:
Objavite komentar