MIMBERA - STRPLJIVOST I DOBRA DJELA

الْحَمْدُ لِلَّهِ  رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.

وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ. صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين، رضوان الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون ...

قال الله تعالى فى كتابه الكريم:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۗ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَيْرِ حِسَابٍ
صدق الله العظيم

     U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog! 

      Hvala Allahu dželle ša'nuhu. Njemu se zahvaljujemo, od Njega pomoć i oprost tražimo. Njemu se utječemo od mahana i ružnih djela svojih. Onoga koga Allah na pravi put uputi, niko ga u zabludu ne može odvesti, a onoga koga On u zabludi ostavi niko ga na pravi put ne može izvesti. Svjedočimo da je samo Allah bog i da je Muhammed Njegov rob i Njegov Poslanik, koga je On uistinu poslao da radosnu vijest donese i da opomene prije nego što nastupi Sudnji čas.  Allah, dž.š., u 31. suri Lukman / Lukman  u  17. ajetu kaže:

  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا أَصَابَكَ ۖ إِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ

       O, sinko moj, obavljaj namaz i traži da se čine dobra djela, a odvraćaj od hrđavih i strpljivo podnosi ono što te zadesi – dužnost je tako postupiti! (Lukman, 17)

     U ovom kur'anskom ajetu su  postavljene četiri važne značajke islama: obavljanje namaza, naređivanje dobra, zabranjivanje zla i strpljivo podnošenje neprijatnosti.  Naravno da je namaz je srčika svih ibadeta i stub vjere. Kaže Uzvišeni:

وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ

 ”Pomozite sebi strpljenjem i molitvom, a to je, zaista, teško, osim poslušnima,

الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ

koji su uvjereni da će pred Gospodara svoga stati i da će se Njemu vratiti.” (El-Bekare, 45-46)

     Poznato je da je namaz najvažnija vjerska obaveza svakoga muslimana i muslimanke, koju su dužni obavljati pet puta dnevno, počevši od sedme godine pa do kraja svoga života, bili kod kuće ili na putu, zdravi ili bolesni. Koliko je namaz značajan u islamu, najbolje govori činjenica da je u Kur'anu, najčešće u imperativnoj formi (naredbi) spomenut više od 100 puta.

       Namaz je spas na oba svijeta, kao što Uzvišeni kaže:

ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ  „Ovo je Knjiga u koju nema nikakve sumnje. Ona je putokaz bogobojaznima, الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ  koji vjeruju u neviđeno (gajb), klanjaju namaz, dijele i pomažu druge sa onim što smo im darovali....  وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ   Oni će biti spašeni.“ (El-Bekara, 1-4.)   Isto tako, onima koji namaz ne obavljaju, prijeti im džehennemsaka vatra na onome svijetu, kao što Svevišnji kaže: مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ  „Šta vas je u vatru dovelo?“ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ   Reći će: „Nismo bili od onih koji su namaz obavljali...“ (El-Muddessir, 42-43.)

      Namaz je, uz ostale vjerske dužnosti, najbolji izraz dubokog i osvjedočenog vjerovanja i njegov najjači dokaz i legitimacija. Samo pravovjerni  iskreno namaz obavljaju.  Jeste da je namaz, prije svega, naša obaveza prema našem Stvoritelju i Gospodaru, ali obaveza koja nije Njemu potrebna, nego djelo i aktivnost od koje mi sami imamo mnoge koristi. Koristi namaza su mnogobrojne, kako one duhovne, tako i materijalne. Svaki obred u islamu ima svoju svrhu i cilj. Namaz je prvenstveno propisan muslimanima da bi ostvarili duhovne koristi, odnosno da bi se od grijeha očistili i duhovno Allahu približili. To i jeste glavna i osnovna svrha namaza.

      Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve selleme, rekao je: “Čistoća je polovica imana, zahvala Allahu – puni vjerniku mjerilo njegovih djela, veličanje Allaha – puni sve između nebesa i Zemlje, namaz je svjetlost, sadaka je dokaz, sabur je sjaj, a Kur’an je dokaz za tebe ili protiv tebe. Svaki čovjek, kada osvane, svoju dušu prodaje, pa je otkupi, ili je upropasti.” (Muslim)

Slijedeći lajt motiv u našem životu predstavlja kur'anski imperativ:

وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

     "I neka od vas bude skupina koja će pozivati u dobro, naređivati dobro i zabranjivati zlo. To su oni koji su postigli što žele!" (Ali Imran 104)

      Naređivanje dobra je jedan od direka i podupirača vjere. Oni koji se prihvate časnog upućivanja i opominjanja onih koji su skrenuli ili posustali, biće žigosani kao strani element. Pozivači na put dobra će neizbježno doživjeti neprijatnosti i svo vrijeme hoditi po tankoj žici opasnosti. Nije lahko ljudima ukazivati i popravljati njihove pogreške.  Međutim, pozivači na Allahovom putu bez obzira na opasnosti i neprijatnosti na svom putu ne smiju duhom kloniti već moraju ustrajati i jačati svoj put pozivanja na dobro i odvraćanja od zla. Svijetli primjer i zvijezda vodilja neka nam bude Allahov Poslanik Muhammed s.a.v.s. Časni Poslanik nije drhtao pred teškoćama s kojim se suočavao dok je vodio svoju veliku bitku. Čak i kad je bio sam, čvrsto i strpljivo je nastavljao svojim putem. Uzvišeni Allah nam daje smjernice kako uspjeti na putu dobra pa kaže:

قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۗ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَيْرِ حِسَابٍ

    "Reci: 'O robovi moji koji vjerujete bojte se Gospodara svoga! One koji na ovom svijetu dobra djela budu činili čeka dobro, a Allahova je zemlja prostrana; samo oni koji budu strpljivi biće bez računa nagrađeni.'"

     Zato Uzvišeni kaže:

كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ

"Vi ste najbolji narod koji se pojavio među ljudima. Naređujete dobro i odvraćate od zla".(Ali Imran 110)

    Zašto je Muhammedov a.s. Ummet, najbolji ummet? Samo zato, što mi ne prestajemo naređivati dobro a odvraćati od zla. I još k tomu i opraštanje je ukras ovog ummeta, jer Uzvišeni kazuje: خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ "Drži se oprosta, naređuj dobro i udalji se od neznalica".(El-E'araf 199)

   Znajmo sestre i braćo, da teškoće doživljava samo vjernik, i kroz belaje biva iskušavan. Zato nemojmo žaliti što smo mi eto iskušavani a neki drugi koji ne praktikuju vjeru, eto 'uživaju' i sve im je u životu potaman. Svako iskušenje i svaki belaj može značiti i to da nam naš Gospodar želi dobro, kao što kaže Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem: “Kome Allah želi dobro, stavi na kušnju.” (Buharija)

Uzvišeni Allah veli:

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

     ''O vjernici, budite strpljivi i izdržljivi, na granicama bdijte i Allaha se bojte, da biste postigli ono što želite.'' (Ali Imran, 200)

      Ako malo bolje pogledamo, uočićemo da samo u ovom ajetu dolaze riječi strpljenje i dobra djela što je jasan znak koliko bi vjera trebala uticati na strpljenje i istrajnost čovjeka. Jezički, riječ sabur označava strpljivost, izdržljivost, ustrajnost, samosavladavanje, suzdržljivost… Terminološku definiciju za sabur dao je imam Ibn Kajjim pa kaže: ”Sabur je da savladaš dušu kada je uznemirena i ljuta, i da suzdržiš jezik da se drugima žali i jadikuje, i da spriječiš tijelo da čini ono što ne treba.” (Medaridžu-salihin, 2/115) Kur’an veliku pažnju poklanja saburu govoreći na puno mjesta o njemu i na različite načine, kao što je slučaj kada se sabur spominje uz namaz, a znamo da je namaz stub vjere.

     Ebu Seid el-Hudri, radijallahu anhu, prenosi da je jedna grupa ensarija tražila od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve selleme, razne stvari, pa im je on dao, zatim su ponovo tražili, a on im opet dao što su tražili, dok im nije sve podijelio što je imao, a zatim im rekao: ”Sve što budem imao od dobra, ja ću vam podijeliti, i ništa od vas neću sakriti, ali ko traži i želi čednost, Allah će mu je podariti; ako traži i želi neovisnost, Allah će ga učiniti neovisnim. Ko god se puno suzdržava i trpi, Allah će mu pomoći da bude strpljiv; nije nikome dat bolji i značajniji dar od sabura.” (Muttefekun alejhi)

     Ebu Hurejre, radijallahu anhu, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve selleme, rekao: “Allah kaže: ‘Nema druge nagrade za Mog roba mu’mina kojem Ja usmrtim njegovu voljenu osobu na ovome svijetu, pa se on strpi na tom gubitku, osim Dženneta.’” (Buharija)

     Sabur ustvari i  jeste razlogom oprosta naših grijeha, a to se dešava na taj način što strpljivo podnesemo ono što nas zadesi.

Dova

      Molimo Te Allahu, učini nas od onih koji će biti primjer i uzor drugima u dobru.  Molim Te Allahu sačuvaj nam sve ono što imamo i volimo, molimo Te Allahu podari nam sve ono što nemamo a želimo da imamo, a prije svega mi išćemo Tvoju Milost i oprost grijeha, jer samo Si Ti onaj koji nam može oprostiti grijehe.

      Milostivi Allahu, podari nam poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne daj nam da zaboravljamo svoju islamsku zajednicu. Amin!

ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم

Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari, ,,Sahvetul-islamijje'', Šejh Muhammed b. Salih el-Usejmin.