MIMBERA – PR(E)IKRIVANJE ISTINE

الْحَمْدُ لِلَّهِ  رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.

وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ. صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين، رضوان الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون ...:

قال الله تعالى فى كتابه الكريم :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ
صدق الله العظيم

U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog! 

 

    ''Hvala Allahu. Njemu se zahvaljujemo, od Njega pomoć i oprost tražimo. Njemu se utječemo od poroka i ružnih djela svojih. Onoga koga Allah na pravi put uputi, niko ga u zabludu ne može odvesti, a onoga koga On u zabludi ostavi niko ga na pravi put ne može izvesti. Svjedočimo da je samo Allah bog i da je Muhammed Njegov rob i Njegov Poslanik, koga je On uistinu poslao da radosnu vijest donese i da opomene prije nego što nastupi Sudnji čas.

       Dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 03. saffer 1435. ili 06. decembar 2013. godine.  Ovo je 5. hutba u novoj godini.

   Poštovani džema’ate!

   Prošli petak govorili smo o odnosu do svoga nefsa, dakle do svoje duše. Rekli smo da onaj ko se sačuva od prizemnih šejtanskih došaptavanja i vlastitih dunjalučkih samozavaravanja, da je doista uspio. Danas ćemo govoriti o onima koji svjesno istinu prekrivaju lažju. To su oni koji znaju šta je istina a namjerno je zaklanjaju.

  U  2. suri – El - Bekare / Krava, u 6. ajetu Allah, dž. š., kaže: 

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ

Onima koji neće da vjeruju doista je svejedno – opominjao ih ti ili ne opominjao – oni neće vjerovati.

     U ajetu se spominje riječ keferu. Ovaj pojam dolazi od arapskog glagola kefere, što znači: pokriti, sakriti. Pojam ima široku primjenu a u fikhu se naprimjer  keffaret definiše kao postupak pokajanja i iskupljenja za nam­jerno pokvaren post! Kada se postaču desi da namjerno učini bilo koju stvar koja kvari post, ako želi da tu grešku ispravi, onda on podliježe posebnom postupku koji se zove keffaret.

     Svjesno prikrivanje istine i pretvaranje nije svojstveno vjernicima. Vjernici vjeruju, vjernici govore istinu, vjernici ne potvaraju,  vjernici se ne pretvaraju. Allah, dželle šenuhu, je u Kur'anu objavio: ''A vjernici i vjernice su prijatelji jedni drugima: traže da se čine dobra djela, a od nevaljalih odvraćaju, i molitvu obavljaju i zekat daju, i Allahu i Poslaniku Njegovu se pokoravaju. To su oni kojima će se Allah, sigurno, smilovati. - Allah je doista silan i mudar.'' (Et-Tevbe, 71.).

U realnom životu srešćemo ,,vjernike'' koji nisu prijatelji vjernicima, koji nisu prijatelji ni djeci svojoj a ni roditeljima, koji olahko drže do namaza, koji dobra djela ne rade, niti od drugih to zahtijevaju da čine, niti koga da dobro radi navraćaju.

     Kako tu realnost možemo razumjeti? 

     Uzvišeni Allah daje odgovor:

خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ

Allah je zapečatio srca njihova i uši njihove, a pred očima njihovim je koprena; njih čeka patnja golema.

    Draga braćo, znajmo da nas  Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, uči da je  vjera je savjet, a polazeći od islamskog principa da je musliman u osnovi iskren u svojim namjerama. Mi nemamo pravo zavirivati u tuđa srca i ocjenjivati tuđe namjere. Vjernici smo stalno spremni poslušati savjete jedni drugih koji su utemeljeni na Kur'anu i Sunnetu, kao i na stavovima i praksi islamskih učenjaka, a sve u cilju popravljanja stanja i utvrđivanja istine na najljepši način. Zato je iskrenost suprotna pretvaranju i prikrivanju istine.

     Kada se  čovjek počne pretvarati i sakrivati istinu, sebe hvaliti a druge kuditi i tuđe uspjehe i napredak prikrivati, onda dolazi do poremećaja sveukupnog ponašanja takvih osoba. To su osobe čija je spoljašnost oličenje dobrote, povjerenja i ugleda, ipak za njih Uzvišeni Allah kazuje da nisu vjernici:

وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ

Ima ljudi koji govore: "Vjerujemo u Allaha i u onaj svijet!" – a oni nisu vjernici. 

 

Šta je to kod njih truhlo i pored naizgled vjerničkog čehreta?

   Prvo, oni nemaju samilosti

   Možemo ih otkriti i prepoznati po nedostatku  samilosti i brižnosti. Samilost je je bila glavna Muhammedova, sallallahu alejhi ve sellem, osobina u komunikaciji sa ljudima, a što eksplicitno potvrđuju i kur'anske riječi: Samo Allahovom milošću ti si blag prema njima; a da si osoran i grub, razbjegli bi se iz tvoje blizine. Zatiim prašta i moli se da im bude oprošteno i dogovaraj se s njima. (Ali Imran, 159.).

  Tim svojstvom Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, opisan je i najavljen i u ranijim objavama. U tom smislu je predaja od Ata'a ibn Jesara koji je rekao: ''Sreo sam Abdullaha ibn Amra ibn Asa, r.a., i upitao ga: ''Možeš li me obavijestiti o osobinama Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, u Tevratu?'' Odgovorio je: ''Svakako! Tako mi Allaha, on je u Tevratu opisan nekim svojstvima koja su spomenuta u Kur'anu: O Vjerovjesniče, Mi smo te poslali kao svjedoka kao donosioca radosnih vijesti i kao poslanika koji opominje. ( El-Ahzab, 45.). On je Moj rob i Moj Poslanik. Nazvao sam ga El-Mutevekkil – onaj koji se u Allaha pouzdaje, nije ni osoran ni grub, nije bučan i grlat po trgovima, na zlo ne uzvraća zlim, već oprašta i prelazi preko uvreda.

    Drugo što nemaju je kočnica kojom kontrolišu svoj jezik i emocije!

   Jerbo čuvanje jezika i općenito kultura govora na koju islam stavlja poseban naglasak. Jezik je organ koji čovjeku može priskrbiti mnogo dobra i veliku nagradu na ahiretu, kao što ga može i upropastiti i strovaliti u džehennemsku provaliju. Imam En-Nevevi spominje u knjizi El-Ezkar da su se jedanput sreli Kuss bin Saide i Eksem ibn Sajfi, pa je prvi upitao drugoga: ''Koliko znaš ljudskih mahana?'' Odgovorio je: ''Nema im broja! Međutim ja sam ih uspio nabrojati 8.000, pa sam nakon toga otkrio da samo jedno svojstvo lijepog ahlaka pokriva sve te mahane.'' ''A koje je to svojstvo'', upitao je Kuss bin Saide? Eksem je odgovorio: ''Čuvanje jezika.'' Upozoravajući na opasnost jezika, Ibnul-Kajjim je rekao: ''Koliko ima ljudi koji se čuvaju razvrata i drugih velikih grijeha, a jezici im nasrću na časti mrtvih i živih muslimana i uopće ne obraćaju pažnju na ono što govore.'' To je zato što varaju, a za njih Allah dž.š. veli:

يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُون

Oni nastoje prevariti Allaha i one koji vjeruju, a oni, i ne znajući, samo sebe varaju.

      Treće je što ova vrsta ljudi nema skromnosti!

   Suprotnost skromnosti je pohlepa i egoizam koja karakterizira modernog čovjeka. Egoistu čovjeka je lahko prepoznati na svakom koraku u raznim prilikama i manje - više svim društvima. U odnosu na humanizam sve je više egoizma. Gdje god se okreneš i kud god da hodiš egomana vidiš i s njima zboriš! Egomana je lahko prepoznati kroz riječi i postupke. Kod njih ima samo jedna zamjenica i to ona u prvom licu jednine-zamjenica JA.

     Preispitajmo se dobro! Ukoliko stvarno želimo drugome što i sebi, onda smo čisti od egoizma, a ako volimo samo sebi a za drugog šta preostane, e to je znak egoizma i povod da se pozabavimo sobom!

   Tu je još niz slabosti koje proizilaze iz svjesnog i nesvjesnog prikrivanja i prekrivanja istine lažju i precjenjivanjem kroz podcjenjivanja svega i svakoga oko sebe.  Gramzivost i grabežljivost. One koji to nisu prepoznajemo po indiferentnosti prema onome što posjeduju drugi i zadovoljstvom s onim što se ima.

   Tu je vrijeđanje i degradiranje drugih. One koji to nisu prepoznajemo po poštivanju i respektovanju drugih. - Nesimpatisanje i nepomaganje dragim ljudima. - Laskanje. - Kidanje porodičnih i rodbinskih veza. - Nepokornost roditeljima i zasluživanje njihovog prokletstva. - Uplitanje u poslove drugih ljudi u cilju otkrivanja njihovih nedostataka. - Otkrivanje tuđih mahana. Oni koji to nisu poznajemo po druželjubivosti i čuvanju i prikrivanu mahana kod ljudi.

     Kod ove kategorije ljudi prepoznatljiva je osveta. U jednoj predaji koja se pripisuje Poslaniku (a.s.) kaže se: “Kada Allah zavoli svoga roba podari mu blagost.”

Arogancija je jedna od posljedica uobraženosti i sujete. Kada pojedinac ima previsoko mišljenje o sebi, on je uobražen, a kada je, pored toga, sklon da druge ljude smatra inferiornim u odnosu na sebe, to je arogancija. Suprotno ovim stanjima, kada neko o sebi ima beznačajno i nisko mišljenje, se zove skromnost, a kad, uz ovo, druge ljude smatra superiornim u odnosu na sebe, onda je to poniznost.   
    U svakom slučaju, arogancija je jedna od najomraženijih moralnih mahana. To je zato što je arogancija gusta zavjesa koja zaklanja nedostatke pojedinca od vlastitog pogleda, i na taj način ga sprječava da ih otkloni i postigne savršenstvo. Kur'an kaže: “...Tako Allah pečati srce svakog oholog i nasilnika.” (40:35) “…Odvratiću od znamenja Mojih one koji se budu oholili...” (7:146) A Poslanik (a.s.) je rekao: “U Džennet neće ući ko u svom srcu bude imao i najmanji djelić oholosti.”14                                             

    Postoje brojni hadisi i kur'anski ajeti koji osuđuju prikrivanje istine i hvale istinite ljude. Ajeti koji najotvorenije i najdirektnije oslikavaju ovo pitanje su slijedeći: “...Zar je iko gori od onoga koji skriva istinu znajući da je od Allaha?” (2:140) “Zašto istinu neistinom zamračujete i svjesno istinu krijete?” (3:71

Zato Uzvišeni Allah za ovu kategoriju ljudi tvrdi:

فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ

Njihova srca su bolesna, a Allah njihovu bolest još povećava; njih čeka bolna patnja zato što lažu.

       Dova

       Gospodaru naš, učvrsti nas na putu islama, ne iskušavaj nas sa onim što nećemo moći podnijeti, učini nas od onih sa kojima si zadovoljan, uputi našu djecu na pravi put, budi nam milostiv na Sudnjem danu i oprosti nam naše grijehe i tajno i javno počinjene.

    Milostivi Allahu, podari nam poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne daj nam da zaboravljamo svoju islamsku zajednicu.

ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم

Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari, (prof. Mustafa Sušić)  Poglavlje iz knjige: FIKHU-L-IBADAT, udžbenik za medrese, Izdavač: El-Kalem, Sarajevo, 2005. god, (saff)