الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ. صَلَّى اللهُ تَعَالىَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ الطَّيِّبيِنَ الطَّاهِرِينَ، وَ أصْحَابِهِ الْكِرَامِ الْهُدَاةِ الْمُهْتَدِينَ، وَ سَلَّمَ تَسْلِيمًا كَثِيرًا. نَسْأَلُ اللَّهَ رَبَّنَا أَنْ يَجْعَلَنَا مِمَّنْ يُطِيعُهُ وَيُطِيعُ رَسُولَهُ وَيَتَّبِعُ رِضْوَانَهُ وَيَجْتَنِبُ سَخَطَهُ. يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ وَ يَا خَيْرَ الْمُعْطِينَ.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
Hvala Allahu dželle ša'nuhu. Njemu se zahvaljujemo, od Njega pomoć i oprost tražimo. Njemu se utječemo od mahana i ružnih djela svojih. Onoga koga Allah na pravi put uputi, niko ga u zabludu ne može odvesti, a onoga koga On u zabludi ostavi niko ga na pravi put ne može uputiti. Svjedočimo da je samo Allah bog i da je Muhammed Njegov rob i Njegov Poslanik, koga je On uistinu poslao da radosnu vijest donese i da opomene prije nego što nastupi Sudnji čas.
Allah, dž.š., u 40. suri ( El-Mu’min / Vjernik) u 78. ajetu kaže:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ
“Mi smo slali poslanike i prije tebe (Muhammede). O nekima od njih smo ti kazivali, a o nekima nismo.”
A zatim, danas je petak, 25. mart 2011., ili 20. rebiu-l-ahir, 1432. hidžretske godine. Ovo je petnaesta džuma u novoj hidžretskoj godini. Cijenjeni džemaate, draga braćo i sestre, esselamu alejkum ve rahmetullahi ve berekatuh!
Ovo je druga hutba u kojoj pokušavam u kratkim crtama i hronološki kroz vremenski period uokviriti život i djelovanje Alalhovih poslanika koji su spomenuti u Kur'anu a.š.. Zaista je u Kur’anskim kazivanjima o Allahovim poslanicima i vjerovjesnicima velika pouka i poruka. Oni su iskreni Allahovi robovi, koji su na putu pozivanja u Allahovu vjeru trpili iskušenja, uvrede, mučenja i progone, a na plećima su nosili su veliki zadatak i emanet; dostavljanje Allahove vjere. To su oni koji su bili najljepših osobina a istovremeno su imali najveće znanje o Allahu s.v.t.a., te bili su čvrsta imana i iskreni u ibadetu. Uzvišeni Gospodar je spomenuo neke od Njegovih poslanika i vjerovjesnika a neke ne, kao što kaže Uzvišeni: وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ “Mi smo slali poslanike i prije tebe (Muhammede). O nekima od njih smo ti kazivali, a o nekima nismo.”(El-Mu’min, 78.) Kur'an spominje slijedeća imena poslanika: Adem, Idris, Nuh, Hud, Salih, Ibrahim, Lut, Ismail, Ishak, Jakub, Jusuf, Ejub, Šuajb, Musa, Harun, Davud, Sulejman, Ilijas, Eljese, Junus, Zulkifl, Zekerijja, Jahja, Isa i Muhamed.
Šuajb a.s.
Šuajb je poslanik iz reda arapskih naroda, vodi porijeklo od Medjena sina Ibrahima a.s. Poslan je narodu Medjen koji je živio u gradu Medjenu koji se nalazio blizu današnjeg jordanskog grada Me'an uz Lutovo jezero. Šuajbov narod su odreda bili idolopoklonici. Bili su poznati kao trgovci i varalice. Oni su obožavali drvo po imenu Ejke, zato ih je Allah dž.š. opisao kao: وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ A i stanovnici Ejke su bili nevjernici. (El-Hidžr, 78.) I kaže Uzvišeni: I stanovnici Ejke su u laž ugonili poslanike. (Eš-Šu'ara, 176.) Oni su u laž ugonili i Šuajba. Glavešine naroda njegova, oni koje su bili oholi, rekoše: "Ili ćete bezuvjetno vjeru našu prihvatiti, ili ćemo mi, o Šuajbe, i tebe i one koji s tobom vjeruju iz grada našeg istjerati." - "Zar i protiv naše volje?" - reče on. (El-E'raf, 88.) Allah dž.š. kaže: فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ Pa ih je stigla kazna iz oblaka. (Eš-Šu'ara', 189.) Nakon kažnjavanja njegovog naroda Šuajb se vrati u grad koji je ostao netaknut. Živio je u Medjenu koga su kasnije nastanjivali uglavnom vjernici. U Medjen će kasnije doći Musa a.s.
Musa a.s.
Rođen je u vrijeme faraona i u Egiptu gdje su Jevreji živjeli kao robovi. Kazivanje o Allahovom poslaniku Musau a.s. je spomenuto na sedamdeset tri mjesta u Kur'anu! Allah dž.š. kaže: طسم Ta Sin Mim. تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ Ovo su ajeti Knjige jasne! نَتْلُو عَلَيْكَ مِن نَّبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ Mi ćemo ti kazati neke vijesti o Musau i faraonu, onako kako je bilo, i to za one ljude koji vjeruju. (Al-Kasas, 1.-3.)
Musa a.s.je plemeniti i iskreni Allahov poslanik, onaj koji je direktno i bez posrednika govorio sa Allahom dž.š. O njemu Allah dž.š. kaže: وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَىٰ I spomeni u Knjizi Musaa! ۚ إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا On je bio iskren i bio je poslanik, vjerovjesnik. (Merjem, 51.) Bio je, kao što o njemu Muhammed s.a.v.s. kaže u hadisu o Mir'adžu: Musa je bio crne puti i ogromnog tïjela. Kaže se da je bio snage desetorice ljudi. Imao je govornu mahanu, zamuckivao bi, zastajkivao i teško govorio.
Faraon je rekao: I zar nisam ja bolji od ovog bijednika koji jedva umije govoriti? (Az-Zuhruf, 52.) Ta mahana mu nije bila smetnja da bude jedan od najvrjednijih poslanika. U drugom ajetu je tražio pomoć da ga Allah u njegovoj plemenitoj misiji potpomogne Harunovom rječitošću: وَأَخِي هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّي لِسَانًا A moj brat Harun je rječitiji od mené. (Al-Kasas, 34.) Nakon mnogo muka i problema i uspješnog izlaska iz Egipta ispod faraonovog ropstva, Musa a.s. dovede svoj narod pred grad Kuds kojeg je sa narodom da osvoji ali ne uđe u njega jer ga smrt preteče. Kažu da je Musa umro kada je imao 120 godina.
Davud a.s.
Davud je bio iz potomstva Jakubovog sina. Et-Taberi u svojoj historiji opisuje da je bio niska rasta, plavih očiju, slabe kose i čista srca. Allah dž,š, je Davudu pored poslanstva dao da bude uspješan i jak kralj u Benu Israilu. Allah mu podari mu'džize i posla mu listove objave (suhufe) zvane Zebur. وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا A Davudu smo dali Zebur. (An-Nisa, 163.) Davud a.s. je bio lijepog glasa. Mu'džiza je bila i gvožđe koje u njegovim rukama oblikovalo poput gline i voska. Pravi široke pancire i čestito ih pleti! - i činite dobro, jer Ja vidim šta radite vi. (Saba', 11.) Allahu najdraži namaz je Davudov namaz, a najdraži post mî je Davudov post. Davud bi pola noći proveo u snu, trećinu bi noći klanjao noćni namaz pa bi se šestinu te noći spavao. Postio bi svaki drugi dan. (Buhari, hadis 1067.) Kažu da je je Davud a,s, umro u stotoj godini života a njegova smrt je spomenuta u mnogim sahih-hadisima.
Sulejman a.s.
Nakon Davuda a.s. vlast i poslanstvo naslijedi sin Sulejman a.s. I Sulejman naslijedi Davuda. (En-Neml, 16.) Sulejman je imao dosta mudžiza. Jedna od mu'džiza je, poznavanje jezika ptica, o čemu Allah dž,š, kaže: وَقَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنطِقَ الطَّيْرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيْءٍ ۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ Dato nam je da razumijemo ptičije glasove i svašta nam je dato; ovo je, zaista, prava blagodat! (An-Naml, 16.) Ono što nije potčinjeno nikome prije Sulejmana, ni poslije njega na dunjaluku jesu džinni. Svi džini su bili pod njegovom komandom. Allah dž.š. o tome kaže: I šejtani, sve graditelji i gnjurci, i drugi u bukagije okovani. (Sad, 37.-38.) Mu'džiza je i upravljanje vjetrom. Na bilo kojem mjestu, na kojem je želio kišu, poslao bi vjetrove i kiša bi pala. Mu'džiza je bio i bakar. Allah dž.š. kaže: وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ I učinili smo da mu iz izvora rastopljen bakar teče. (Saba, 12.) Sulejman a.s. umrije na čudan način i to stojeći naslonjen na štap, a predaje kazuju da je imao pedeset i dvije godine života.
Ilijas a.s.
Ilijas a.s. je bio Harunov potomak, o njemu Allah dž,š, kaže: وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ I Il'jas je bio poslanik. إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ Kad on reče narodu svome: "Zar se ne bojite? أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ Što se Balu klanjate, a najljepšeg Stvoritelja ostavljate, اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ Allaha, Gospodara svoga i Gospodara vaših predaka drevnih? فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ " Oni ga lašcem nazvaše i zato će, sigurno, u vatru svi oni biti bačeni, إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ samo neće oni Allahovi robovi koji su Mu bili odani. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ I sačuvasmo mu spomen u naraštajima kasnijim: سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ "Nek je u miru Il'jas!" Ulema ne spominje ništa više o Ilijasu a.s., osim da je bio poslan narodu Ba'albeka i da su ga oni u laž ugonili zbog čega se on od njih izgubio, po jednom rivajetu, a po drugom da je umro pozivajući ih prije nego su mu povjerovali.
El'jese a.s.
Nakon Ilijasa Allah dž,s, posla ljudima kao uputu poslanika po imenu El-Jese'a Allah dž.š. kaže: وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ I Ismaila i El'jese'a i Junusa i Luta - i svima smo prednost nad svijetom ostalim dali. (El-En'am, 86.) Allah dž.š. nam ne spominje ništa iz El-Jeseovog života o čemu, takođe, ne nalazimo nikakav spomen ni u vjerodostojnim hadisima. Nakon smrti ovog poslanika se poče širiti grijeh, oholost i neposlušnost prema Allahu od strane Benu Israila. Posebno ih zahvati strašan porok, ubijanje poslanika. Ponekad bi za samo jedan dan ubili po trojicu poslanika.
Junus a.s.
Pouzdano znamo da je Junus ibn Metta i da je bio od Ibrahimovih potomaka. Nazivaju ga još i i Sahibul-Hut (vlasnik velike ribe). Allah ga posla velikom gradu zvanom Niniva na sjeveru Iraka. Junus a.s. ih je godinama u islam pozivao svoj narod, ali oni ostaše vjerni svome kufru. Allah dž.š, kaže: وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ I poslasmo ga stotini hiljada ljudi, i više. (As-Saffat, 147.) Nakon Junusovog upornog a pozivanja narod mu ljutito zaprijeti. Tada ih Junus a.s, upozori riječima: "Imate roka još tri dana." Potom ih priprijeti i ljutito ode iz grada. Napusti svoj narod i ode bez Allahove dozvole. إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ I on pobježe na jednu lađu prepunu. (As-Saffat, 140.) Prispio je na jedan brod koji je bio krcat i pretovaren putnicima. Nekoga su morali odstraniti s broda i baciti u more. Allah dž.š. kaže: فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ I baci kocku i kocka na njega pade. (As-Saffat, 141.) Rekoše: "Moramo ga baciti." Kad ga baciše u more, lađa se smiri. U moru ga proguta velika riba. فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ I riba ga proguta, a bio je zaslužio prijekor. (As-Saffat, 142.)
Junus shvati da su sva dešavanja na lađi ustvari bila zbog njega. Poče sam sebe koriti, kako je mogao napustiti narod bez Allahove dozvole. Allah naredi ribi: Ne jedi mu meso i ne lomi mu kosti (Tefsir Ibnu Kesira, 3/193.) Naredba ribi je bila da bude zatvor za Junusa. I osta Junus u utrobi ribe neko vrijeme. U mračnom ribljem stomaku Junus zavapi: لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ "Nema boga, osim Tebe, hvaljen neka si, a ja sam se zaista ogriješio prema sebî!" (El-Enbija, 87.) فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ I Mi ga izbacismo na jedno pusto mjesto, a on je bio bolan. (As-Saffat, 145.)
Zulkifl a.s.
Za Zulkifla većina historičara smatra da je bio Ejjubov sin. Allah dž.š. kaže: وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِينَ I Ismailu, i Idrisu, i Zul-Kiflu, a svi su oni bili strpljivi. وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُم مِّنَ الصَّالِحِينَ I obasusmo ih milošću Našom, oni doista bijahu dobri. (El-Enbija', 85.-86.) Allah dž.š. je opisao Ismaila, Idrisa i Zul-Kifla strpljivošću i dobrotom. Ime mu je bilo Bišr. Nazvan je Zul Kiflom zato što se svome narodu obavezao da će im suditi po pravdi, obavezao se Allahu da će svake noći klanjati noćni namaz i da će svakog dana postiti dobrovoljni post. Ispunio je Allahu dat zavjet da se nikada u životu neće naljutiti. Umro je, a sve preuzete obaveze je ispunio. Eto, zbog toga je prozvan Zul-Kifl.
Zekerijja a.s
Zekerijja je jedan od Sulejmanovih potomaka, živio je u Damasku, bio je dugovječan, kažu da je živio preko stotinu godina. Zekerijja a.s. je u kasnim godinama svog života dobio porod. Meleki ga obradovaše riječima: يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا "O Zekerijja, javljamo ti radosnu vijest da će ti se dječak roditi, ime će mu Jahja biti, nikome prije njega to ime nismo htjeli dati." (Merjem, 7.) قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا "Gospodaru moj" - reče on "kako ću imati sina kad mi je žena nerotkinja, a već sam duboku starost doživio?" قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا "Eto tako"! ' reče. "Gospodar tvoj je rekao: 'To je Meni lahko, i tebe sam ranije stvorio, a nisi ništa bio.'" (Merjem, 8.-9.)
Jahja a.s.
O Jahja a.s. se kazuje u ajetima o njegovom ocu Zekerijjau a.s. فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ »I dok se on u hramu stojeći molio, meleki ga zovnuše: "Allah ti javlja radosnu vijest: rodiće ti se Jahja, koji će u Allahovu knjigu vjerovati, i koji će prvak biti, i čedan, i vjerovjesnik, potomak onih dobrih." (Ali Imran, 39.) Jahja a.s. je pozivao narod Benu Israila kojim je vladao tiranin-silnik. Taj vladar je, kao i mnogi vladari danas, pokazivao poštovanje prema učenim iako su ti vladari u svojoj biti nakaradni ljudi. Vojnici nađoše Jahja'a kako klanja u mihrabu i ubiše ga. Odsjekoše mu glavu i na sahanu (tanjiru) kralju je donesoše. "Iskušenje čovjeka bude shodno veličini njegove vjere."
Isa a.s.
Allah je stvorio Isa, a.s, na poseban način. Kao i Adema, a.s., Allah ga je stvorio bez oca. U Kur’anu stoji ovako: إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ Isaov slučaj je u Allaha isti kao i slučaj Ademov: od zemlje ga je stvorio, a zatim rekao : “Budi!” – i ono bi. (Ali Imran, 59) U Kur’anu se Isa, a.s. spominje kao “sin Merjemin”. Ona je bila neiskvarena žena i velika vjernica. Allah joj je dao Isaa preko meleka Džibrila, čudom bez oca, i obznanio joj vijest da će njen sin biti poslanik. Allah je učinio Isaa svojim poslanikom i objavio mu Indžil.
Allah je naredio Isau da poziva narod na Pravi put i podario mu mnoga čuda.On je govorio još u kolijevci i pričao ljudima o Allahu. U njegovo vrijeme, jako je malo ljudivjerovalo Isau i pomagalo mu. Isaovi neprijatelji su napravili plan da ga ubiju. Mislili su da su ga zarobili i razapeli ga. Ali, u Kur’anu nam Allah kaže da ga oni nisu ubili: وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِن شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ ۚ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا I zbog riječi njihovih:“Mi smo ubili Mesiha, Isaa, sina Merjemina, Allahova poslanika”... A nisu ga ni ubili ni raspeli, već im se pričinilo. Isau je saopštenaisretna vijest o dolasku Muhammeda (Ahmeda),s.a.v.s., Allahovog vjerovjesnika koji će doći nakon njega, što se u Kur’anu kazuje ovako: A kada Isa, sin Merjemin, reče: وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِن بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ “O sinovi Israilovi, ja sam vam Allahov poslanik da vam potvrdim prije mene objavljeni Tevrat i da vam donesem radosnu vijest oposlaniku čije je ime Ahmed koji će poslije mene doći” i kad im je donio jasne dokaze, oni rekoše: “Ovo je prava vradžbina!”(Es-Saff, 6)
Dova
Gospodaru naš, mi smo čuli glasnika koji poziva u vjeru; 'Vjerujte u Gospodara vašeg!' - i mi smo mu se odazvali. Gospodaru naš, podaj nam ono što si nam obećao po poslanicima Svojim i na Sudnjem danu nas ne osramoti! Ti ćeš, doista, Svoje obećanje ispuniti!
Milostivi Gospodaru, podari nam poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju i džemat pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne daj nam da zaboravljamo svoju islamsku zajednicu.
Samilosni, oprosti grijehe nama, roditeljima našim, našim umrlima i svim muslimanima Neka je svaka hvala Allahu, na početku i na kraju i neka je Allahov salavat i selam na Njegovog vjerovjesnika!
ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم
Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari, Dnevni virdovi. Blagodati iskušenja
.
Nijaz SALKIĆ
Ni komentarjev:
Objavite komentar