الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ. صَلَّى اللهُ تَعَالىَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ الطَّيِّبيِنَ الطَّاهِرِينَ، وَ أصْحَابِهِ الْكِرَامِ الْهُدَاةِ الْمُهْتَدِينَ، وَ سَلَّمَ تَسْلِيمًا كَثِيرًا. نَسْأَلُ اللَّهَ رَبَّنَا أَنْ يَجْعَلَنَا مِمَّنْ يُطِيعُهُ وَيُطِيعُ رَسُولَهُ وَيَتَّبِعُ رِضْوَانَهُ وَيَجْتَنِبُ سَخَطَهُ. يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ وَ يَا خَيْرَ الْمُعْطِينَ.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
Hvala Allahu dželle ša'nuhu. Njemu se zahvaljujemo, od Njega pomoć i oprost tražimo. Njemu se utječemo od mahana i ružnih djela svojih. Onoga koga Allah na pravi put uputi, niko ga u zabludu ne može odvesti, a onoga koga On u zabludi ostavi niko ga na pravi put ne može uputiti. Svjedočimo da je samo Allah bog i da je Muhammed Njegov rob i Njegov Poslanik, koga je On uistinu poslao da radosnu vijest donese i da opomene prije nego što nastupi Sudnji čas.
Allah, dž.š., u 40. suri ( El-Mu’min / Vjernik) u 78. ajetu kaže:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ
“Mi smo slali poslanike i prije tebe (Muhammede). O nekima od njih smo ti kazivali, a o nekima nismo.”
A zatim, danas je petak, 18. mart 2011., ili 13. rebiu-l-ahir, 1432. hidžretske godine. Ovo je petnaesta džuma u novoj hidžretskoj godini. Cijenjeni džemaate, draga braćo i sestre, esselamu alejkum ve rahmetullahi ve berekatuh!
Pokušaću uz Allahovu pomoć u dvije hutbe ukratko i hronološki kroz vremenski period uokviriti život i djelovanje Alalhovih poslanika koji su spomenut u Kur'anu. Zaista je u Kur’anskim kazivanjima o Allahovim poslanicima i vjerovjesnicima velika pouka i poruka. Oni su iskreni Allahovi robovi, koji su na putu pozivanja u Allahovu vjeru trpili iskušenja, uvrede, mučenja i progone, a na plećima su nosili su veliki zadatak i emanet; dostavljanje Allahove vjere. To su oni koji su bili najljepših osobina a istovremeno su imali najveće znanje o Allahu s.v.t.a., te bili su čvrsta imana i iskreni u ibadetu. Uzvišeni Gospodar je spomenuo neke od Njegovih poslanika i vjerovjesnika a neke ne, kao što kaže Uzvišeni: وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ “Mi smo slali poslanike i prije tebe (Muhammede). O nekima od njih smo ti kazivali, a o nekima nismo.” (El-Mu’min, 78.) Kur'an spominje slijedeća imena poslanika: Adem, Idris, Nuh, Hud, Salih, Ibrahim, Lut, Ismail, Ishak, Jakub, Jusuf, Ejub, Šuajb, Musa, Harun, Davud, Sulejman, Ilijas, Eljese, Junus, Zulkifl, Zekerijja, Jahja, Isa i Muhamed.
Adem a.s.
Kazivanje o Ademu počinje prije njegovog stvaranja. وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً A kada Gospodar tvoj reče melekima: "Ja ću na Zemlji namjesnika postaviti!" (Al-Bekare, 30.) "Allah je stvorio Adema od šaké zemlje sakupljene sa svih strana Zemlje, pa sinovi Ademovi (ljudi) postale poput zemlje. " (Ahmedov Musned) Stvaranje poče sa tom prašinom. Zatim pokvasi prašinu i učini je glinom. Adem je stvoren kao jako pametno i obrazovano biće. Pametniji od meleka. Jedno vrijeme je sa ženom Havvom živio u Džennetu, gdje su pogriješili, pa se pokajali: قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ "Gospodaru naš, sami smo sebi krivi i ako nam Ti ne oprostiš i ne smiluješ nam se, sigurno ćemo biti izgubljeni." (El-E'raf, 23.) Potom im je Allah oprostio i naredio da se na Zemlji nastane. I spustiše se na zemlju Adem Hava i Iblis. Kazuju da je Adem živio 960 godina.
Idris a.s.
Idris se rodio za Ademova života. U hadisu se kaže da je Idris a.s. prvi poslanik poslije Adema i Šita, prvi koji je perom pisao, lijep, visok, guste brade, jak, mišićav, lijepo građen, zamišljen, šutljiv, miran. Ne spominje se puno o Idrisu a.s. osim što Allah dž.š. govoreći o Idrisu kaže: وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا " spomeni u Knjizi Idrisa! On je bio istinoljubiv, i vjerovjesnik i visoke počasti smo mu dali. (Merjem, 56.)
Nuh a.s.
Nuh je poslan narodu Benu Rasib. Bili su krivovjerci jer obožavali božanstva: "Veda", "Suva'a", "Jegusa", "Jeu'ka" i "Nesra". Nakon što je Uzvišeni poslao Nuha a.s., da opominje svoj narod da se klone loših djela i da obožavaju Allaha s.v.t.a., kaže se da je to bezuspješno radio 950 godina. Nakon toga dolazi naredba Nuhu da gradi lađu u koju će dovesti vjernike i po par od svake životinje. وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ "I on je pravio lađu, kad god bi kraj njega prolazile glavešine naroda njegovog, izrugivali bi mu se'" (Hud, 38). وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ "I mi smo poslali Nuha njegovom narodu, pa je među njima ostao hiljadu, manje pedeset godina, pa ih je zadesio potop dok su činili nasilje" (El-Ankebut,14-15).
Hud a.s.
Hudov narod Ad je živio u predjelu zvanom Ahkaf. Ahkaf znači brdo od pijeska, pješčana dina. Uzvišeni kaže: وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ I spomeni brata Adovog, kada je narod svoj u Ahkafu opominjao. (Al- Ahkaf, 21.) Bili su vrhunski graditelji kuća i prvi koji su poslije Nuhovog naroda obožavali kipove. Hud a.s. je pozivao narod na pravi put ali se nisu odazivali pa je na kraju zamolio Allaha dž.š.: قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ "Gospodaru moj,"' zamolio bi on - "pomozi mi, oni me u laž utjeruju!" قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ "Uskoro će se oni kajati!" - odgovorio bi On. (El-Mu'minun, 39. -40.) Kazna im je vjetar bila. Poslao im je vjetar kakvog historija nije zabilježila. Sve je uništeno, osim mjesta na kojem je bio Hud i oni koji su sa njim vjerovali. Govore da je Hud a.s. pokopan u Hadramevtu.
Salih a.s.
Salih a.s. je bio iz naroda Semud. Njegov narod je naseljavao područje zvano Hidžr oko 380 km. sjeverozapadno od Medine. Kuće su na vrhovima brda gradili. Allah, dž.š. kaže: وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ I stanovnici Hidžra su poslanike lažnim smatrali. (El-Hidžr, 80.) Semudu smo kao vidljivo čudo kamilu dali, ali oni su prema njoj zulum učinili. A čuda šaljemo samo da zastrašimo. (El-Isra, 59.) Njihova propast se desila nakon prevršene mjere u griješenju što su i pored zabrane zaklali devu, Allah, dž.š. kaže: I zaklaše onu kamilu, i zapovijed Gospodara svoga ne poslušaše i rekoše: "O Salih, učini da nas snađe to čime prijetiš, ako si poslanik." (El-E'raf,77.) فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ I zadesi ih strašan potres i oni u zemlji svojoj osvanuše mrtvi, nepomični. (El-E'raf, 78.)
Ibrahim a.s.
Ibrahim je sin Taliha, oca su mu još zvali i Azer zato što je pomagao svom narodu - azerehum. Kazivanje o Ibrahimu, a.s. je u Allahovoj Knjizi spomenuto na 73 mjesta, u 25 sura. Živio je u Babilonu, velikom gradu sa naprednom civilizacijom, gradu sa raširenim idolopoklonstvom. Kur'an kaže: "Kad on ocu svome i narodu svome reče: 'Kakvi su ovo kumiri kojima se i dan i noć klanjate? ' Oni odgovoriše: قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ 'I naši preci su im se klanjali.' قَالَ لَقَدْ كُنتُمْ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ 'I vi ste, a i preci su vaši bili u očitoj zabludi', reče. قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ 'Govoriš li ti to ozbiljno ili se samo šališ?', upitaše oni. قَالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ 'Ne', reče, 'Gospodar vaš je Gospodar nebesa i Zemlje, On je njih stvorio, i ja ću vam to dokazati. وَتَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنَامَكُم بَعْدَ أَن تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ Tako mi Allaha, ja ću čim se udaljite, vaše kumire udesiti!' I porazbija ih u komade." (El-Enbija, 53-57) Kada je uništenje otkriveno, Ibrahim je najvećeg od njih optužio za taj čin i rekao narodu: "To je učinio ovaj najveći od njih, pitajte ih ako umiju da govore." Ali ljudi su ga bacili u vatru iz koje je izašao nepovrijeđen zato što je Uzvišeni rekao: "Vatro, budi hladna i spasonosna Ibrahimu." Niko osim Luta, a.s. ne povjerova u ono čemu ih je Ibrahim pozivao. Najveća odlikovanje koje je dobio Ibrahim a.s. je titula Halilur-Rahman -Allahov prijatelj: وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا A Ibrahima je Allah uzeo za prijatelja. (En-Nisa', 125.)
Lut a.s.
Lut a.s. je bio Ibrahimov a.s. bratić. Allah, dž.š., ga je spomenuo 27 puta u Kura'nu, u 14 sura. Otac mu je umro dok je dijete bio pa je odrastao sa amidžom mu Ibrahimom a.s. u njegovoj kući. Kada je Ibrahim, a.s., bio bačen u vatru, a ona mu bila hladna i spas, i kad mu ljudi i pored tog očitog čuda nisu povjerovali, Lut, a.s., i njegova porodica jedini povjerovaše u ono čemu je pozivao Ibrahim, a.s. Lutov narod je poznat po tome što je od razvrata i od grijeha pravio umjetnost. Prvi su uveli homoseksualnost. … أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِينَ "Zašto činite razvrat koji niko prije vas na svijetu nije činio? إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاءِ Vi sa strašću prilazite muškarcima, umjesto ženama. ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ Ta vi ste narod koji sve granice zla prelazi!" (El-E'raf, 80.-81.) I njih je zadesio strašan glas kad je Sunce izlazilo, i Mi smo učinili da ono što je gore bude dolje, i na njih smo kao kišu grumenje od skamenjene gline sručili. (El-Hidžr, 73.-74.) Kaže Allah dž.š.: I prevrnuta naselja On je prevrnuo, i snašlo ih je ono što ih je snašlo; Pa, u koju blagodat Gospodara svoga ti jos sumnjaš? (En-Nedžm, 55)
Ismail a.s.
I spomeni u Knjizi Ismaila! On je ispunjavao dato obećanje i bio poslanik, vjerovjesnik. (Merjem, 54.) Allah ga tako u Svojoj Knjizi opisuje zato što je čvrsto vodio računa o datom obećanju, preuzetim obavezama i dogovorenim terminima. Bilježi se kako je Ismailu a.s., neki čovjek obećao doći, pa je to zaboravio. Od jutra do večeri ga je čekao Ismail, a.s. Čovjek se sjeti tog obećanja i ode na dogovoreno mjesto. Tamo nađe Ismaila kako ga čeka, upita ga:
-Zar si ti ovdje od jutros!?
-Jesam, odgovori.
Od tada ga Allah nazva - Sadikul-va'di - Onaj što ispunjava data obećanja. وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا "i tražio je od čeljadi svoje da namaz obavljaju i da milostinju udjeljuju, i Gospodar njegov je bio njima zadovoljan." (Merjem, 55.)
Ishak a.s.
I Ishaka je Allah dž.š. imenom spomenuo u Kur'anu, nema sumnje kako je od najveće počasti prema nekom čovjeku uopće da ga Stvoritelj spomene po dobru i dobročinstvu u Knjizi Mudroj. O Ishaku, u Kur'anu piše: ... وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ i poklonismo mu Ishaka, i Jakuba kao unuka, i sve ih učinismo dobrim, i učinismo ih vjerovjesnicima da upućuju prema zapovijedi Našoj, i objavismo im da čine dobra djela, i da namaz obavljaju, i da milostinju udjeljuju, a samo su se Nama klanjali. (El-Enbija', 72.-73.) Kažu da je Ishak umro u 175. godini života i pokopan je u gradu Halilu, ili Hebronu kako ga nemuslimani zovu, u zemlji blagoslovljenoj, u Palestini. Od Ishaka, a.s., vode porijeklo Židovi.
Jakub a.s.
Ishakov sin se zvao Jakub koga su još zvali i Israil pa kada se kaže Benu Israil time se misli na Jakubove a.s. potomke. Jakub je imao dvanaest sinova koji se jednim imenom nazivaju El-Esbat i njih Kur'an spominje. Benu Israil se vremenom podijelio na dvanaest plemena, svako pleme se zvalo Sibt pa su po tome dobili naziv El-Esbat ili Benu Israil. Više o Jakubu a.s. se može saznati u kazivanjima o Jusufu a.s.
Jusuf a.s.
Jusuf je imao desetoro polubraće i brata Benjamina. Jusuf i Benjamin su bili od istog oca i majke. Jedino je Benjamin bio mlađi od njega i jedino mu on nije bio zavidan. Sva ostala braća su mu zavidjela na očevoj prevelikoj ljubavi. Allah ga poduči znanju tumačenja snova i podari mu blagodat poslanstva. Jusuf a.s. je zahvalan rob, koji se uvijek zahvaljivao Uzvišenom: رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ ۚ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ Gospodaru moj, Ti si mi dao dio vlasti i naučio me tumačenju nekih snova! O Stvoritelju nebesa i Zemlje, Ti si Zaštitinik moj i na ovome i na onome svijetu; daj da umrem kao musliman i pridruži me onima koji su dobri! (Jusuf, 101.) Nije se nikada uzoholio svojim znanjem, bogobojaznošću, uspjehom i stepenom kojeg je stekao kod Allaha Uzvišenog. Do kraja života je ostao na Allahovom putu i umro kao iskreni musliman.
Ejub a.s.
Ejjub a.s. je jedan od poslanika koga Allah dž.š. navodi ljudima kao primjer i uzor strpljivosti. On je potomak Ishakov od koga vode porijeklo svi kasniji poslanici, osim Muhammeda s.a.v.s. koji je jedini poslanik od Ismailovog potomstva. Allah dž.š. kaže: إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ Mi objavljujemo tebi kao sto smo objavljivali Nuhu i vjerovjesnicima poslije njega, a objavljivali smo i Ibrahimu, i Ismailu, i Ishaku, i Jakubu i unucima, i Isau, i Ejjubu. (En-Nisa', 163.) Allah dž.š. je Ejjuba a.s. poslao narodu Havrana u Šamu. Dao mu je veliko bogatstvo i brojne blagodati: stada ovaca, krda stoke, mnogo roblja, veliku trgovačku robu, sedam sinova i sedam kćeri, lijepo zdravlje i veliku tjelesnu snagu, a imao je veliki broj prijatelja i poznanika. Allah dž.š. odluči da ga iskuša teškoćama i onim što će njemu biti ispit, a nama trajan uzor u saburu. Sve nevolje mu'minski strpljivo iznese. Kada je imetak, porodicu i zdravlje izgubio a tijelo mu od kušanja skoro klonulo i bilo u fazi raspadanja, on uputi dovu Uzvišenom: "Šejtan me na zlo navraća i misli lažne mi uliva!"
Uzvišeni mu postepeno vrati sve oduzete blagodati i ljepote dunjaluka.
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ "Udri nogom o zemlju - eto hladne vode za kupanje i piće!" وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ 'i Mi smo mu iz milosti Naše čeljad njegovu darovali i još toliko uz njih, da bude pouka za one koji imaju pameti. '
وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِّعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ "I uzmi rukom svojom snop i njime udari, samo zakletvu ne prekrši! " Mi smo znali da je on izdržljiv; divan je rob on bio i mnogo se kajao! (Sad, 40.-44.) Eto, tako Kur'an govori o Ejjubu a.s.
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ "Udri nogom o zemlju - eto hladne vode za kupanje i piće!" وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ 'i Mi smo mu iz milosti Naše čeljad njegovu darovali i još toliko uz njih, da bude pouka za one koji imaju pameti. '
وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِّعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ "I uzmi rukom svojom snop i njime udari, samo zakletvu ne prekrši! " Mi smo znali da je on izdržljiv; divan je rob on bio i mnogo se kajao! (Sad, 40.-44.) Eto, tako Kur'an govori o Ejjubu a.s.
Dova
Gospodaru naš, mi smo čuli glasnika koji poziva u vjeru; 'Vjerujte u Gospodara vašeg!' - i mi smo mu se odazvali. Gospodaru naš, podaj nam ono što si nam obećao po poslanicima Svojim i na Sudnjem danu nas ne osramoti! Ti ćeš, doista, Svoje obećanje ispuniti!
Milostivi Gospodaru, podari nam poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju i džemat pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne daj nam da zaboravljamo svoju islamsku zajednicu.
Samilosni, oprosti grijehe nama, roditeljima našim, našim umrlima i svim muslimanima Neka je svaka hvala Allahu, na početku i na kraju i neka je Allahov salavat i selam na Njegovog vjerovjesnika!
ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم
Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari, Dnevni virdovi. Blagodati iskušenja.
Nijaz SALKIĆ
Ni komentarjev:
Objavite komentar