MIMBERA – VJERA

الْحَمْدُ لِلَّهِ  رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.

وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ.

 صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين،

 رضوان الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون ۞

قال الله تعالى فى كتابه الكريم :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

۞ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ [٤٥:٣٠]

 صدق الله العظيم

   

     U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog! 

   Sva hvala pripada Allahu, Gospodaru svjetova; neka je selam i blagoslov na Allahovog posljednjeg Poslanika Muhammeda, s.a.v.s., njegovu porodicu i ashabe.

   Dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 12. safer 1436. ili 05. decembar 2014. godine. Ovo je 06. hutba u novoj godini. Prošli petak imasmo temu, ,,čini dobra djela'' a današnja hutba nosi naslov, ,,vjera''.

   Vjera je gledanje očima srca na stvaranje i postanak, na dunjalučki opstanak, i konačni odlazak s ovog svijeta,  te misteriju zvanu proživljenje. Vjeru vjeruju i životom žive vjernici. Vjernike ne treba uvjeravati da vjeruju, oni su itako uvjereni, jer vjeruju u sve ono što im je Svemogući zapovijedio i u sve ono što im je Voljeni i Milostivi Allah zabranio.

   Vjera je urođena osobina svakog čovjeka. Nema vjere bez iskrenosti, prirodne osobine čovjeka, nasuprot laži, koja je stranac. Ko ima vjere, njemu se vjeruje i u njega se ima povjerenje. Ko je čiste namjere i poštenja, on lahko uvjeri i razuvjeri. Vjera se stiče i gubi zato imamo neuvjerljivih i nepovjerljivih i u braku nevjernih.

  Vjere nema bez lijepog ponašanja i odgoja. Allahov Poslanik s.a.v.s., kaže: „Vjernik najpotpunije vjere je onaj koji je najljepšeg ponašanja, kao i onaj koji je najljubazniji prema svojoj familiji!“ Uzor uzora je Muhammed a.s., zato je  Mu'az r.a., rekao: „Sjedi s nama, „da vjerujemo“ jedan časak!“

Nije čudo što se vjernici vole društvo onih koji lijepo govore o vjeri i koji uče i tumače Božiju Riječ, u kojoj piše:

"One koji su vjerovali i dobra djela činili, Gospodar njihov će  ih u milost Svoju  uvesti. To će biti uspjeh očiti!"/30/

   Vjernicima je vjera slatka tajna koju nose u srcu i duši. Zato vjernici koriste svaku priliku da se druže. Najbolja mjesto susreta je u Božijoj kući-džamiji. U džamijama vjernici svakodnevno 5 puta (do)kazuju  da vjeruju  u Allaha džellešanuhu, u Njegove meleke, u Njegove kitabe u  Njegove poslanike u Sudnji dan i  da svaka odredba dolazi od Uzvišenog Boga.  Vjernik će prepoznati vjernika i naći će ga makar išao na kraj svijeta. Zato vjerniku nije ništa naporno. Vjernik će odvajati od usta da ima čime pomoći siromaha. Vjerniku nije teško odvojiti novac za izgradnju, održavanje džamija i čuvanje džemata kroz članarinu-vazifu. Vjernik će štediti više godina da se sa braćom i sestrama sretne na najboljem mjestu na Zemlji, na hadždžu.

   Stupnjevi vjere

  Vjernici, se međusobno razlikuju u imanu i vjeri. Iman Allahovih poslanika nije kao i iman ostalih mu'mina, mada i sami iman mu'mina se međusobno drastično razlikuje. Dakle, ako se vjera sastoji od riječi i djela, onda će se ljudi drastično razlikovati u djelima srca i tijela. Ljudi će se razlikovati i u jednom te istom djelu kojeg budu činili. Dva čovjeka će stajati u jednom saffu, iza jednog imama, i s njime će otpočeti i završiti dotični namaz, samo što će razlika između njihovih namaza biti poput razdaljine između nebesa i Zemlje! Djela ljudi će se međusobno razlikovati shodno procentu takvaluka i bogobojaznosti u njihovim srcima!

    Nevjera

   Ima i onih koji skrivaju istinu. To su ljudi koja su sušta suprotnost vjernicima. Oni omalovažavaju vjeru i istinu i to da su stvoreni i da obožavaju Milostivog Allaha. Zato se takvi i ne trude i dobra djela ne rade da vječni život zarade. Njima je život igra, zabava i takmičenje. Njih Uzvišeni u Knjizi svih knjiga spominje:

 "i reći će se: 'Danas ćemo mi vas zaboraviti kao što ste i vi susret ovog vašeg Dana zaboravili, vatra će vam prebivalište biti i niko vam neće moći pomoći'", /34/ "zato što ste se Allahovim riječima rugali i što vas je život na Zemlji bio obmanuo.

   Potvrđeno je u sahih hadisu:  Da će Uzvišeni Allah reći pojedinim robovima na Sudnjem danu: "Zar ti nisam dao da se oženiš, zar te nisam počastio, zar ti nisam potčinio konje i deve, zar ti nisam dao da vladaš i da dobro živiš? " Reći će rob: "Svakako, Gospodaru." A Allah će upitati: "Jesi li mislio da ćeš Me sresti?" "Nisam", reći će čovjek. Pa će Allah reći: "E pa, zato, danas ću Ja tebe zaboraviti, kao što si ti Mene bio zaboravio." 

   Sujevjerje

  Kod nekih vjera metastazira i prijeđe u nevjeru, kad se izvitoperi, postane surogat i sujevjerje. Tako neki donose šehadet, klanjaju, poste, čine dobra djela, idu na hadž a idu i gatarima. Ima ljudi koji govore da u ništa ne vjeruju. Praznovjerje je dokaz da na ovome svijetu ne postoji osoba koja u nešto ne vjeruje. Neko vjeruje u Allaha dž.š., neko u novac, neko u zvijezde, neko u kuće, neko u žene, neko u fudbalera ili pjevača, itd. Dakle, gatka je moderna. Gdje je vjera siromah, praznovjerje je bogataš, a gdje vjera stanuje, praznovjerje je podstanar. Poslanik s.a.v.s., je rekao: „Praznovjerje je širk, praznovjerje je širk, praznovjerje je širk, a svakog od nas zadesi praznovjerje, ali ga Allah otkloni pouzdanjem u Njega„ (Muttefekun alejhi). Kao što vidimo, Muhammed s.a.v.s. je tri puta rekao da je praznovjerje širk. Ljudi vole kazati: „Da kucnem u drvo, da se ne čuje zlo". Neki prate djecu, prijatelje i rođake riječima: "Držim ti palac", ,,da prolijem bokal vode za sreću''. To praznovjerje je ostalo iz doba Rimljana kada bi gledaoci u areni digli palac uvis u znak da se gladijatoru poklanja život. Djeci i odraslima stavljamo crveni konac oko zgloba ruke kao hamajliju, - što će ti konac? -neka, pobožna žena je na te konce proučila dovu''. Objasniće vam da konac da odvraća lošu sreću koju čovjeku može donijeti urok zla oka. Ima puno praznovjerja u narodu koje se naslijedilo i koje se još uvijek kalemi.

   Znajmo da postoje dove koju su nam preporučene za razne situacije, kao što je i ova, koja štiti od uroka:

E`uzu bil-lâhi mineš-šejtânir-radžim

Bismil-lâhir-rahmânir-rahîm

E`uzű bi kelimâtil-lâhit-tâmmeti ve min kulli šejtânin ve hâmmetin ve min kulli `ajnin lâmmetin, e`uzu bi kelimâtil-lâhi-ttâmmâti min šerri mâ haleka ve mu`avvezetejni."

   Vjera i religija

  Danas se mnogo spominju pojmovi, vjera i religija. To dvoje nije isto. Kao što smo na početku hutbe kazali, vjera je srčani pogled na svijet, vjera je svaka pozitivnost, dobrota i duhovnost u pravom značenju tih riječi. Religija se često uokviruje u instituciju, a u instituciji nažalost njačešće ne nađemo vjere.  

    Dova

  Rabbena innena amenna fagfirlena zunubena ve kina ‘azaben-nar.

Gospodaru naš, mi zaista vjerujemo, pa nam oprosti grijehe naše i sačuvaj nas patnje u Vatri.  Amin!

  Milostivi Allahu, podari nam poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne daj da zaboravljamo svoju islamsku zajednicu. Amin! 

ألا إن أحسن الكلام و أبلغ النظام. كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك و تعالي في نظم الكلام: و إذا قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.

أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم: إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ.

[جلوس]

بارك الله لنا و لكم و لسائر المؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و الاموات يرحمتك يا أرحم الرحمين

الخطبة الثانية

الحمد لله حمد الكاملين. و الصلاة و السلام علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما لنبيه و تكريما لفخامة شأن شرف صفيه. فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله و ملائكته يصلون علي النبي, يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.

اللهم صلي علي محمد و علي آل محمد, كما صليت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.

اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد, كما باركت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.

اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن أعمالنا, و بلّغْنا مما يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا شرارنا, و لا تؤاخذنا بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل هذا البلدآمنا, مؤمنا, مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.

ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم

Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari.

Nijaz Salkić