الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ،
نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ
الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ
أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ
لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ
وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ،
أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ
كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ.
صلى
الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين
المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي
بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم
بإحسان إلى يوم الدين،
رضوان
الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن
الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون ۞
قال الله تعالى فى كتابه الكريم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَمَن يَرْغَبُ عَن
مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ
فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ [٢:١٣٠]
صدق الله العظيم
U
ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
Hvala Allahu! Pomoć i oprost od Njega tražimo! Kod
Allaha zaštitu tražimo od vlastitog zla i zla naših djela! Onoga koga Allah na
pravi put okrene, niko ne može u zabludu odvesti, a koga On u zabludi ostavi,
niko ga ne može na pravi put uputiti!
Dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 29.
ševal 1436. ili 14. avgust 2015. godine. Ovo je 42. hutba u novoj godini.
Prošli petak imasmo temu, ,Daleko je blizu', a današnja je, ,Ko ne drži do
sebe'.
Život je sličan (u)trci, ko se ne
pripremi nema šanse da dođe do kraja akamoli da izađe na crtu kao pobjednik. Startna
crta i crta koju dokuči prvak je zacrtana u glavi svakog ašika, trudbenika. Sve
je u glavi, i pobjeda i poraz. Samo ne zaboravi, prvi korak mora svako
zakoračiti a razlika između pobjednika i poraženog je u ustrajnosti i
poštivanja sebe. Ako čovjek hoće da postane poštovan i cijenjen, prvo sebe mora
cijeniti i poštivati. Nije ista riječ poštovati i prodavati. Poštovati moraš
zemlju u kojoj si se rodio, majku i oca u čijoj si kući podrastao, cijeniti
kulturu u koju si kao dijete odjenuo, voljeti rodbinu uz koju si prohodao i vratiti se
zemlji iz koje si ponikao. Naravno, od svega je najbolje ne izgubiti kodu koju
si dobio još u ezelu a ona je vjera tvoja koju moraš nositi sa sobom gdje god
bio i šta god radio.
Kaže Uzvišeni u Knjizi svih knjiga: "Ko
drugi vjeru Ibrahimovu izbjegava do onaj koji ne drži do sebe! Mi smo njega na
ovome svijetu odabrali, pa će on i na drugom svijetu biti među dobrima."
/130/ -
U zadnje vrijeme je počela velika ,Seoba
naroda', uglavnom radi se o muslimanima. Muslimani se sele pod prisilom a
napuštaju svoje zemlje i svojevoljno, tražeći ,bolji život'. Gdje je bolji a
gdje slabiji život teško je razlučiti i dokučiti, uglavnom vidimo tragedije u
pokušaju ljudi da dođu do željene destinacije. Bilo je kroz istoriju dosta ,seoba
naroda' a ova zadnja je prava katastrofa. Među Bošnjacima je bilo seoba u
zadnjem stoljeću. Selilo se u komšiluk
na kratko da se završi kuća a odlazilo se i na kraj svijeta, većina je
tamo ostala dovijeka a tamo su ponikla djeca.
Kako
preživjeti a vjeru ne izgubiti
Muslimani su u Bosni su oduvijek bili svoji
i na svome, vjeru su morali čuvati i od
dušmana vatan i toprak braniti. Ipak se uvuklo u običaje dosta natruha i
običaja koji sa vjerom nejmaju ništa. Naime, razni oblici gatanja, zapisivanja
i nošenja raznoraznih amuleta, te vjerovanja u vile, more, astralnog dvojnika,
svetost kućnog praga i moć kišnog daždevnjaka, kućnu zmiju zaštitnicu, prikaze, Aliđun Ilindan, Jurjev, te moć
i svetost određenih
mjesta, drveća i
određenih voda samo
u posebnim danima, spadaju u obilježja staroslavenske tradicije.
Ljudi još uvijek odlaze raznim ”učevnim” ženama i ljudima, da im ovi
zapišu, ili pak da im ”proreknu budućnost”. Još uvijek se ide svakome: ”hodžama”, ”bulama”, popovima,
dervišima, a u zadnje vrijeme gatarske obmane i zablude šire nam i razni
”vidovnjaci”, ”numerolozi”, ”astrolozi” i ”tarot-majstori” i to čak i preko
raznih TV i radio stanica, časopisa i sl. Ogleda se u fildžan, salijevaju
strave, omotavaju se maloj djeci crveni
končići koje ih ih ,štite' od uroka, a još uvjek se ,baca' grah, gleda u kašike,
viljuške i stalno se izmišlja nešto drugo.
Još uvijek
se odjeća ne smije prati utorkom i petkom, ne smije se kupati niti sjeći nokte
tim danima, a ,komšije' su nas naučili da se svaki berićetan i ”ajirli” posao
treba zaliti rakijom i uveličati ”zdravicom”. Nigdje dove i zikra na mapi
liječenja, nigdje šeriatskog vjenčanja, akike, nadijevanja imena i kurbana. Tačno
se ”zna” koji dan ”ne valja” nešto posijati, a zašto ”ne valja” niko živ ne zna
niti pokušava da dokuči i odgonetne.
Pravi put naše djece i živih članova naše porodice,
uopće ne vodimo nikakvu brigu. Baš kao da nama Allah Uzvišeni nije propisao
namaz, i kao da nije nas počastio ljepotama ramazana, Kur'ana i dao nam
univerzalni zakon, važeći za sve ljude do Sudnjega dana.
Ne piše se u nas Vasijjetnama
a ona je Kur'anom propisana, sunnetom i idžmaom – konsenzusom islamskih
učenjaka. Uzvišeni Allah rekao je, u prijevodu značenja: "Kada neko od
vas bude na samrti, ako ostavlja imetak, propisuje vam se, kao obaveza za one
koji se Allaha boje, da pravedno učini oporuku roditeljima i bližnjima."
(El-Bekare, 180) Ibn Omer, radijallahu
anhuma, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao:
"Nije dozvoljeno muslimanu, ako ima nešto za oporučiti, da provede dvije
noći a da to nije kod njega zapisano." (Muttefekun alejhi, Buharija)
Vjera
nam je kao đerdan
Đerdan je ogrlica duža ili kraća, vješa se
na vrat da se insan pokaže i uljepša. Poznato
je i malo dijete zna da nije obilježje vjere okačen mjesec i zvijezda na vratu,
nego je znak vjere redanje u džamijskom saffu, odgajanje djece u islamu i življenje
po Časnom Kur'anu. Vjera nam je ponekad parada, na svadbama i sunnetlucima se
to bez alkohola ne događa. Puno je nam facebok profilima islama a u kući se
ponajčešće ne posti, Kur'an ne uči i namaz ne klanja. Zato nam islam dođe kao naša
reklama. Djeca nam ne znaju šta je taharet, nedžaset, avret, abdest, mekruh,
halal i haram. Radujemo se i aplaudiramo prelascima na islam a ne trudimo se sačuvati svoju djecu da nam ne napuštaju islam.
Ovladamo android tehnikama a ne znamo da
se pri ulasku u toalet zakorači lijevom nogom i prouči:
(بسم الله، اللهم إني أعوذ بك من الخبث
والخبائث)
BISMILLAHI, ALLAHUMME INNI EUZU BIKE MINE-L-HUBSI VE-L-HABAISI!
(U ime Allaha, Allahu moj utječem ti se od muških i ženskih džinna).
(U ime Allaha, Allahu moj utječem ti se od muških i ženskih džinna).
Mnogo je važno svakom muslimanu ma gdje
bio i zarađivao za kruh svagdanji, da drži do sebe. Riječi Uzvišenog: "Ko
drugi vjeru Ibrahimovu izbjegava do onaj koji ne drži do sebe!" odnose se
na onoga koji sebi čini nasilje ne brinući o sebi i loše planirajući time što
napušta Put istine i pada u zabludu, odnosno ponaša se suprotno onome kojega je
Allah odabrao još od najranijih godina kao primjer upute i pravilnog
usmjerenja, učinivši ga Svojim miljenikom na ovome, a jednim od dobrih i
sretnih na drugome svijetu. Zatim: "Sinovi moji, Allah je vama vjeru
odabrao, i nipošto nemojte umrijeti drukčije nego kao muslimani", što
znači: Činite dobro u životu i držite se toga kako bi vam Allah dao da i umrete
kao takvi (muslimani) jer čovjek obično i umire onako kako je živio, a biće i
oživljen prema tome kako je umro.
Dova
«Bože moj, Ti me doista
znaš bolje nego što ja znam sebe, dok ja znam sebe bolje nego što me ljudi
znaju. Bože moj, učini nas boljim od onog što ljudi misle o nama i oprosti nam
ono što ljudi ne znaju o nama.»
Milostivi Allahu, podari nam osjećaj poštovanja prema našim džamijama i onima
koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju pa da se radujemo petku i
džumi namazu u njemu. Ne daj da zaboravljamo svoju islamsku zajednicu. Amin!
ألا إن
أحسن الكلام و أبلغ النظام. كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك و
تعالي في نظم الكلام: و إذا قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله
الرحمن الرحيم: إِنَّ
الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ.
[جلوس]
بارك الله لنا و لكم و لسائر المؤمنين و
المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و الاموات يرحمتك يا أرحم الرحمين
الخطبة الثانية
الحمد لله حمد الكاملين. و الصلاة و السلام
علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما لنبيه و تكريما لفخامة شأن شرف صفيه.
فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله و ملائكته يصلون علي النبي, يا أيها
الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.
اللهم صلي علي محمد و علي آل محمد, كما صليت
علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد, كما باركت
علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن أعمالنا, و
بلّغْنا مما يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا شرارنا, و
لا تؤاخذنا بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل هذا
البلدآمنا, مؤمنا, مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.
ان
الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و
البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم
Literatura: Tefsir ibni Kesir, Hafiz, Elvir Duranović
Ni komentarjev:
Objavite komentar